Бид идэвхгүй байх үед бидэнд ямар ч сайн зүйл тохиолдохгүй бөгөөд хөгжил бас тохиолддоггүй. Хийж байж л туршилт, алдааны үр дүнд илүү их зүйлийг олж авах боломжтой.
Хэрхэн илүү ухаалаг, хүчирхэг, үзэсгэлэнтэй, илүү амжилттай, баян болох гэх мэтийг бид өөрсдөөсөө байнга асуудаг. Гэхдээ үүний зэрэгцээ заримдаа бид үүний төлөө юу ч хийдэггүй. Үүний дараа бид өөрсдийнхөө амьдралыг чимээгүй үзэн ядаж, бүх зүйлд хэн нэгнийг буруутгаж эхэлдэг, гэхдээ өөрсдийгөө биш. Дараа нь бид хүрээлэн буй хүмүүст биднээс илүү их зүйл хэрэгтэй гэдэгт итгэж эхэлдэг. Тэд биднээс хэтэрхий их шаарддаг. Тэд бидний чиг хандлага, нийтийн сайн сайхны төлөө ямар ч үйлдэл хийхгүйгээр биднийг байгаагаар нь хүлээн авч чадвал яах вэ. Эсвэл та тэдний хүлээлт бүрэн үндэслэлтэй гэж бодож байсан байх. Тэд биднийг аль хэдийн хүн гэж ойлгож, биднээс зүгээр суухгүй, байнга хөгжиж чадвал биднээс илүү их зүйлийг хүлээдэг. Энэ бодол нь сайн сэдэл болж чадна.
Та өөрийгөө бүрэн хүчин чадлаараа ухамсарлах хэрэгтэй. Гэхдээ бидний хүчин чармайлтын үр дүн эргэн тойрныхоо хүмүүст тохирохгүй байх болно, тэд биднийг шүүмжлэлд өртөх болно. Ихэнхдээ бид өөрсдөө эхлүүлсэн үр дүн гэдгийг өөрөө ухаарахгүйгээр хагасаас эхэлсэн зүйлээсээ татгалздаг. Хэдийгээр энэ нь төгс биш ч гэсэн зарцуулсан хүч чадал, эрч хүчээр бүрэн зөвтгөгддөг. Үүний дараа бид өөрсдийгөө илүү хүндэтгэж эхлэх болно. Бидний ажил хэнийг ч шүүмжлэх эрхтэй боловч энэ нь биднийг улам дордуулдаггүй, харин ч илүү сайжирдаг. Өсөн нэмэгдэж, сайжрах газар бий. Хамгийн гол нь жүжиглэж, өөртөө итгэж, үр дүнгээ төлөвлөх явдал юм.